KSW 16 karta walk i wyniki tej gali
Nowy format gali KSW 16 jak najbardziej się sprawdził i organizatorzy postanowili to kontynuować podczas kolejnych tego typu wydarzeń. Poza tym ich celem była promocja polskiego MMA na terenie naszego kraju, stąd też kolejna gala, która odbyła się 21 maja 2011 roku miała miejsce w kolejnym dużym polskim mieście. Tym razem gospodarzem było Trójmiasto i Ergo Arena w Sopocie. Na trybunach zasiadło aż 11 tysięcy kibiców, co jednak nie było rekordem.
Walka w limicie do 105 kg
Gala rozpoczęła się od pojedynku pomiędzy Marcinem Różalskim, a także Rosjaninem Siergiejem Szemetowem. Polak do tej pory walczył dwukrotnie w MMA i jego bilans wynosił 2 zwycięstwa. Jego przeciwnik był dużo bardziej doświadczony, ponieważ walczył 10 razy, a jego bilans wynosił 5 wygranych i tyle samo porażek.
Od samego początku było widać bardzo dużą dominację po stronie Rosjanina, który niemiłosiernie okładał Polaka ciosami, zaś Różalski nie miał żadnej odpowiedzi. Jednak to właśnie Polak okazał się zwycięzcą tego pojedynku, ponieważ Szemetow podczas walki zerwał biceps i nie był zdolny do kontynuowania walki, a tak naprawdę niewiele brakło do spektakularnego nokautu. Po walce Różalski zachował się bardzo honorowo i oddał wywalczone trofeum w ręce rywala.
KSW 16 – Walka w kategorii półciężkiej
Następnym pojedynkiem było starcie pomiędzy Słowakiem Attilą Veghem, a także Ormianinem Grigorem Aschugbabjanem. Zdecydowanym faworytem był o wiele bardziej utytułowany i doświadczony Słowak, który miał na koncie w MMA już 30 walk, z których wygrał aż 23. Jego przeciwnik wygrał 6 z 12 walk.
W walce nie było niespodzianki i to Słowak okazał się lepszy zmuszając swojego przeciwnika do odklepania. Doszło do technicznego nokautu w 2 rundzie. Warunki fizyczne po stronie Słowaka były dużo lepsze i korzystał z tego okładając Ormianina low kickami i mocnymi kolanami. To właśnie akcja z kolan doprowadziła do zakończenia walki. W międzyczasie przeciwnik posługiwał się kilkoma faulami, aby przedłużyć pojedynek i dać sobie czas na oddech.
Walka w kategorii lekkiej
W tym pojedynku Artur Sowiński walczył z Niemcem Cengizem Daną. Trudno było wskazać tutaj faworyta, co też pokazała walka. Teoretycznie bardziej doświadczony był rywal Polaka, który walczył już prawie 30 razy w MMA i wygrał 13 walk. Sowiński wygrał 11 z 15 walk. Tylko 4 porażki przy 16 Niemca mogło również sugerować, że Polak ma niemałe szanse na wygraną.
Ostatecznie zakończyło się triumfem Sowińskiego, chociaż pojedynek był dla niego bardzo trudny. Walka trwała na pełnym dystansie, to Polak był zawodnikiem aktywniejszym i sędziowie orzekli na sam koniec o jego wygranej.
Walka w kategorii średniej
Michał Materla zawalczył z Anglikiem Jamesem Zikiciem i to zawodnik z Wysp Brytyjskich był faworytem pojedynku. Zawodnik do tej pory niepokonany w MMA miał o wiele większe doświadczenie od Polaka, który wygrał jednak aż 15 z 18 walk. Obaj panowie mieli zatem imponujący bilans.
Materla sprawił niemałą niespodziankę wygrywając walkę po bardzo dobrej postawie w stójce wykonując raz po raz efektowne sierpowe. Nie brakowało walki w parterze, gdzie widać było przewagę Anglika. Walka trwała na pełnym dystansie, a sędziowie ostatecznie orzekli o wygranej Polaka, który podczas następnej gali miał być rywalem Krzysztofa Kułaka w walce o pas mistrzowski.
Walka w kategorii półciężkiej
Jan Błachowicz tą walką miał szansę na rehabilitację po porażce w walce o pas. Jego rywalem był Fin Toni Valtonen. To Polak był górą, od samego początku miał ogromną przewagę nad swoim przeciwnikiem. Potrafił obalić swojego rywala, przewrócić go na plecy i posyłać potężne ciosy w jego kierunku. Do takiej akcji doszło w 1 rundzie, chociaż była ona nieudana.
Co nie udało się w 1 rundzie, miało powodzenie w 2 odsłonie pojedynku. Znów doszło do walki w parterze i tym razem Błachowicz zmusił sędziego do zakończenia pojedynku. Powrót na KSW był niesamowicie imponujący jeśli chodzi o Polaka.
Walka w kategorii superciężkiej
Przedostatnią walką na gali, która zapowiadała się równie imponująco był pojedynek Mariusza Pudzianowskiego z Brytyjczykiem Jamesem Thompsonem. Pojedynek ten miał zaskakujący przebieg, ponieważ najpierw mocno przeważał Pudzian, który walczył jednak chaotycznie, aczkolwiek jego ciosy lądowały na ciele Anglika.
Później jednak to Thompson doszedł do głosu, był w stanie obalić Polaka i w dosiadzie go punktować. Taka akcja nie przyniosła jednak powodzenia w 1 rundzie, aczkolwiek do takiej samej sytuacji doszło w 2 i tutaj już Pudzianowski nie miał nic do powiedzenia, odklepał i sędzia zakończył ten pojedynek.
Walka w limicie do 85 kg
Ostatnia walka na gali to pojedynek Mameda Chalidowa i Amerykanina Matta Lindlanda. Ten pojedynek trwał dosyć krótko, ponieważ walka wieczoru zakończyła się już w 1 rundzie.
Tak naprawdę od samego początku Chalidow miał bardzo dużą przewagę i dosyć szybko ją wykorzystał. Najpierw obalił swojego rywala i w parterze zadał kilka bardzo dużych ciosów, a następnie postanowił założyć Lindlandowi dźwignię na nogę. Ta była nieudana. Później zapiął Amerykaninowi gilotynę. Po tym sędzia Tomasz Bronder musiał przerwać pojedynek.
KSW 16 karta walk:
Zwycięstwo Chalidowa przez poddanie w 1. rundzie.
Zwycięstwo Thompsona przez poddanie w 2. rundzie.
Zwycięstwo Błachowicza przez poddanie w 2. rundzie.
Zwycięstwo Materli przez jednogłośną decyzję sędziów
Zwycięstwo Sowińskiego przez jednogłośną decyzję sędziów
Zwycięstwo Vegha przez TKO w 2. rundzie.
Zwycięstwo Różalskiego przez TKO w 1. rundzie.